szósty

generał gniew srożył się do wojny

wyprowadzony w pole

obity niespokojny

podciągał odwody szykował okropy

na pretekst zajadły

jeszcze gest

 choćby dotyk

z zaczerpniętą  krwią do czaszki cyzelując mowę

szukał  słabych punktów w obronie

jednym słowem

( którego nie przytoczę)

gotowy trąbnąć w mury rycha

tu i teraz!

zaraz! 

nie tam kiedyś

dzisiaj!

i gdy  ruszał  do natarcia

ze świętej pozycji

na liście grzechów

zginął niespodzianie

zdradziecko przeszyty

od celnego

uśmiechu