na choinkę mu taki prezent

dostał bachor pod choinkę całkiem spory kraj

mikołaju mój kochany! jesteś brachu naj!

rozpakował a papiery rzucił w mysi kąt

jak nie kochać mikołaja i cholernych świąt!

choć drży ręka u dzieciny dzierży ostry nóż

powykrawam kawałeczki niepotrzebne już

tej nie lubię tej nie cenię tamtej  też mam dość

ale co to? zgrzyta ostrze? tu przeszkadza kość!

stal się kruszy ostrze słabe chińska widać rzecz

rzuca zęby na kość wredną wygryźć chce ją lecz…

…to zęby poleciały malec chwyta młot…

babcia palcem pokiwała- już wystarczy psot!

wujcio wkurzył się i ciocia lecą zewsząd bluzgi

oj zobaczysz ty za roczek! doczekasz się rózgi!

czas na morał tej bajeczki nad skrwawionym krajem

zważaj ludu co  dzieciakom do zabawy dajesz

bacz też na to co pociecha trzyma przy tym w dłoniach

musisz prezent dać? a dajże!- na biegunie konia

odświętny

trzepoczą na wietrze sztandary szczęśliwe

fanfary czekają nucąc pieśni ckliwe

hordy kombatantów międlą róż naręcza

znad parku wyjrzała  nieproszona tęcza

kompania na baczność dzieci na barana

zazdrość tli się w paniach a ciekawość w panach

odświętną ulicą sunie kawalkada

łamiącym głosem spiker zapowiada:

- nadeszła ta chwila! państwo mi wybaczą!

to przez łzy! uwierzcie! oczy me się raczą

widokiem tak wspaniałym radosnym i boskim

że tylko go wymienię czas przyjdzie na wnioski

od strony śródmieścia nadjechały auta

widzę głowę z żoną wyraźnie!- jakbym stał tam

wysiada z pierwszego  i macha prawicą

w kolejnym o boże!- czy państwo to widzą!

to łono! tak łono które go przyniosło

orkiestra podnosi tą chwilę doniosłą

błyskają flesze w niebo mkną balony

łono podchodzi do głowy i żony...

w tłumie napięcie osiąga wnet  zenit

głowa pobladła żona się czerwieni

na plac podjechała  cała kawalkada

ponad sto pojazdów i co z nich wysiada?

http://wiadomosci.dziennik.pl/wydarzenia/zdjecia/galeria/508492,1,prezydent-duda-powitany-w-szczecinie-kontrowersyjnym-transparentem.html

re- sortowy

z analizy prawa

i medycznych raportów

wynika że jestem 

gorszego sortu 

jakoś się żyje ot nic wielkiego

polak  katolik

sortu ... hmmm...gorszego

słychać to w głosie widać po czaszce

pośledni gatunek na lepszych łasce

lepszym mi buty czyścić do glacy

jestem sort gorszy 

ogólnie cacy

nie mam obroży klatki i smyczy

mogę wychodzić sam- to się liczy!

skończyłem szkoły zapewne cudem

książką zabijam wieczorną nudę

mam psa i żonę gromadkę dzieci

no ... jak ci gorsi 

i jakoś leci

lubię muzykę teatr i kino

pijam herbatę czasem i wino

mówię dzień dobry i do widzenia

krzesła używam hmmm..do siedzenia

świeczki zdmuchuje dorocznie z tortu

jak większość chyba

gorszego sortu

i choć mnie czasem chcą wziąć za lepszy

wolę swój gorszy

bo lepszy pieprzyć

...tu jest łamane prawo...

myślała raz jedna klempa

że jest piękna i święta

ponętna wdzięczna  uczona

od chrapów aż do ogona

natchniona ideą tą fix

brylowała wśród innych siks

wydając swe klempie sądy

o tym że lwy to wielbłądy

kryptopogrobowcy ameby

że wiadomo kto z kim i od kiedy

tak je wyniósł do władzy

że ona klempa im radzi

zrzucić łże-grzywy do kosza

a o skunksie w randze kustosza

porykując z prawdziwym zachwytem

- jak on genialnie wie 

co zdobi klempę- kobitę

tu cmoknie w racicę da kwiatka

tam klapsa da po łopatkach

prawdziwy mężczyzna i zuch!

tak na jej klempi niuch

nikt nie wie skąd we łbie zwierza

kupa kaczego pierza

po którym spływa rozsądek

uchyliłbym wiedzy rąbek

bo to ciekawe szalenie

ale nie jestem jeleniem

i powiem na koniec o klempie

że pragnę jej ...

(jak dziury w zębie)

...powiedzieć że tchórze ...ten tego

są sortu dużo gorszego

pokresowe drogi

zaterkotała tankietka po stanisławowskim bruku

Halinka wsłuchana w tempo stuku puku

zamyśliła się nad wiadrem ziemniaków obranych

no masz ci los! Jeszcze ci! o rany!

wielka serpentyna obierki na podłogę spadła

lepiej już pójdę… lepiej pójdę …po…

następne wiadra

w tym czasie już kombrig wzywał lud na słupie

trzy wiadra? Lepiej cztery i miejmy to w zupie

czerwień ożywiła ratusz na rynku i kościół

nie trzeba znaczy nie nada by „gość w dom” pościł

zaprawdę wszelki duch chwali gest i styl Polaków

bogu  dzięki za wiadra a diabłu ziemniaków

laudatio

rzeźbił malował dopieszczał szczegół

na pierwszym miejscu stawiał w szeregu

wszelkie przymioty wznosząc nad miarę

wielki! wielka!wielkie!- w kontekście zalet

piękny!piękna!piękne!- na każdym kroku

genialny! mądry! święty! od lat i co roku

gestem podkreślał głosem się wznosił

gdy dziękował bogu wychwalał prosił...

aby go w jazdę na żółtym nie mieszać

i tak z  ustami pełnymi prezesa

odmówił przyjęcia trzech punktów sic!

gadane miał -  muszę przyznać- jak nikt!

i gdy pod orłami oblicza zbladły

wyraził radość że słowa te padły

właśnie tu!- teraz! na skrzyżowaniu!

bo wzmocnią jeszcze go w kierowaniu

i kto wie? może następnym razem

przejedzie na czerwonym  z gazem

...a choćby i pod gazem

jakieś plany na jesień?

rdzewiał  na drodze bezpański

podniosłem otrzepałem założyłem!

- but -

jesienny but hiszpański

do zwalniania biegu jeszcze i jeszcze

błoto słota deszcze

-przymrozki-

tężeją dorocznie objawione wnioski

z jakiego prochu? jaki tam pył?

młody  bóg narodził się dostał pesel

gnił

idealista – pragmatyk- kabotyn

listopad ma pełne usta frazesów

pełne ręce

garoty

za- dyszki

wawrzyszew bródno powązki

liście kostka grunt grząski

korzenie rozbite szkło

daleko jeszcze? no jeszcze jeszcze

że hoho!

w kościele też by pan palił?

w jakim kościele do diabła!

za dużo mnie w tych alejkach

kowal się znalazł! hehe - bez kowadła

bliscy tacy dalecy więc tylko krótka modlitwa

zwycięska z  miejscem siedzącym

po dwóch przesiadkach bitwa

oddech się rwie

rwie w krzyżu

łza toczy ku przestrodze

bliscy tacy dalecy?

 no...tak czy siak nadchodzę

osąd kapturowy

czuję nosem

łączność z jesiennym chaosem

wiatr wieje pod włos

masz ci los!

nikt nie zgłasza sprzeciwu?

parasol!

domaga się wpływu

uderzając w krawężnik – proszę o ciszę!

liść protestuje

no przecież wiszę!  zaraz się zrywam zresztą

za mało dowodów

abym go zbeształ

same po-szlaki

podpieram się znakiem

ograniczenia do pięćdziesiątki prędkości

klomb wydał ostatnie tchnienie

no i z czym?- do gości

przytomnie odkrywam się i świat na nowo

no wariat przyznajcie

wariat z mokrą teraz głową

niech zakości w sercach żal

mam wrażenie graniczące z pewnością

że ludzie się dadzą zadowolić kością

dostając rzeczoną na świąteczne stoły

danie główne - kości na kościach rosoły

na deser gnaty pyszne aż do szpiku

suszone zwędzone upchane w słoiku

no mam wrażenie że mięsa mamy  dość

dlatego po wyborach dostaniemy

(w) kość

i tylko jedno staje w gardle kością

reakcja na tych którzy teraz poszczą

a czekając na michę  wierzą nawet czasem

że zamiast kości będą jeść kiełbasę

preludium c mol

wolno wolno z namaszczeniem

delikatnie się obejrzał

za jakimś siedzeniem

spojrzał  na publikę na klawisze zerka

potknął się zabierając spojrzenia

tkwiące  w bileterkach

z uśmiechem niezdarnym przeprasza

-przepraszam

ktoś zemdlał na schodach – doktora szukają

dobra nasza

znów wolno  wolno

proszę o ciszę!

zapadła upragniona

 i każdy słyszał

jak dostojnie oplotła pianistę jak bluszcz

trwa chyba zbyt długo…?

w budowaniu napięcia - pierwszorzędny kunszt

artysta się pochyla nad instrumentem

szmer przeszedł po sali

ciiiii!

uprasza się o spokój!

panie i panowie!-  oto kolejny uczestnik naszego konkursu

śpi

karą darz jana

poskładali  niewiastę z idealnych  części

i choć idąc skrzypi i co nieco  chrzęści

ciężko trzyma  poziom i stąpa niezdarnie

kworum jednomyślnie orzekło:

jest fajnie!

chodzący ideał zebrany po kraju

z  taką by się  Adam nie dał wygnać  z raju

idealne kształty miła oku bryła

byłoby cudownie

gdyby choć… ożyła

poruszyła dłonią zakręciła zadkiem

a tu metry sznurka chronią przed upadkiem

wykonując gesty ciągną lalą żwawo

do góry do dołu na lewo i prawo

a ta kłania się uśmiecha i mruży oczęta

nie boli ją głowa stale uśmiechnięta

oczy to zielone to wpadają w błękit

gdy przy blasku świecy prezentuje wdzięki

i włosy mocne jasne w warkocz  zaplecione

 długie smukłe  palce wieńczą drobne dłonie

twardy brzuch i płaski!  jędrna kształtna pupa

och! cholera!

linki się splątały wiążąc ją się do słupa!

dziewczę kręci głową dookoła osi!

animator gasi światło i o ciszę prosi

a w świetle latarki widać jak z dziewczyny

pękniętej pod pachą

wychodzą trociny

sylwetka opada puszczają fastrygi

rozsypując części na złość czczej fatygi

tłum wśród dzikiej orgii - jak ją tutaj czuję

sięga  ten kawałek co go inspiruje

ktoś już  zabierał stopę ktoś do gardła skoczył

inni jeszcze walczą o warkocz uroczy

ten i ów szczęśliwy chowa za pazuchę

czym się tam wzbogacił to nosem to uchem

by teraz z wdzięcznością spoglądać  do  górę

dla ostatnich rzędów został jeszcze  sznurek

kanciapka Jędrusia - fotorelacja

tu gdzie teraz jest chwaścisko..,,

 z przypadkowo zebranych materiałow..,,

z przerwą na drzemkę

 z niewielką pomocą

 oto jest kanciapka vel jędrzejówka vel bunga lov:))

i nadaje się do słodkich snów:)

po miedzy

…drzewa rosną z naszej strony

po drugiej pustynia wypracowana

nogami karawan

szeleści wysuszona słońcem

bladożółta trawa

przez wyschnięte koryto

idą do koryta

- Qvo vadis pożogo?

 zniewolony bezruchem przewodnik  zapyta

a już mu żona ostre żądła niańczy

sypiąc perły pod nogi żarłocznej szarańczy

- akbar znaczy wieli kazał iść – na Lachów!
سأريك المعنى الحقيقى للخوف *

* pokażę ci prawdziwe oblicze strachu

normalnie strach - się bać

Wyrósł w polu wielki strach

Stał i stał

A nagle baaach!

Przyleciało stado wron

Strach by pewnie czmychnął stąd

Ale dokąd? Ale gdzie?

Licho nie śpi – ja tu tkwię

Rosnąc w oczach ponad miarę

Przeszedł koszmar za koszmarem

Przed obliczem co pobladło

Zło na pierś strachowi siadło

Drży w podstawie biedna noga

Groza! Przerażenie! Trwoga!

Help!

Pomocy!!

Ktoś mnie słyszy!!!

Idzie po mnie…stado myszy

wykanciapkowany

budujemy kanciapkę dla Jędrka

bierzemy drzewo z lasu

choć może jest i chętka

to mamy mało czasu

trza kołki okorować

a Jędrek ma już dość

jak pada drzewo schować

wciąż pada żesz!... psia kość

Jędruś się niecierpliwi

robota leży moknie

kanciapka świat zadziwi

zapewne wielokrotnie

jest słońce!- naprzód wiara!

rżnąć drzewo przyciąć kołki

każdy się mocno stara

Jędruś się buja stołkiem

w ruch idzie hebel piła

powstaje pierwsza ściana

na skroni tętni żyła

-skończycie to do rana?

-Jędrusiu nie tak prędko

tu pośpiech nie wskazany

przybądź z pomocną ręką

obejrzyj chociaż plany!

tu będą drzwi tam daszek

okienka dwa po bokach

na pokład wszystkie rączki!

tu zbędna każda zwłoka!

Jędruś ma smętną minę

- no nie wiem tato nie wiem

może następnym razem?

bo chciałbym dom na drzewie!

...zapłać

Seifedin Rezgui dżihadu piewca

chwytając isas mrocznego drzewca

uczynił  innych życie koszmarem

by posiąść  na wieczność w zaświatach harem

w drogę spakował się i wyruszył

obietnicami zatkał był uszy

nie żegnał ojca nie żegnał matki

wziął pod pazuchę swoje manatki

trzy magazynki wszystkiego na krzyż

aby na drogę mieć jakiś bakszysz

i ścieżką która wiodła przez plażę

podążał wolno nie szukał wrażeń 

aż wreszcie stanął u raju bramy

napis nad wejściem "gorąco witamy"

pobudził lędźwia otworzył oczy

bo już wybranek  tłum go otoczył

łaskocząc świeżo przyciętym włosem

a każdy "hurys" był merynosem

teraz mu pewnie już ciepło w nerki

powiadam zaprawdę: Allach jest wielki

sobie wierszyk

a dziś dzień tatusia 
cieszą się dokolusia 
panowie w różnym wieku 
choć nie pasali w mleku 
mają swe udziały 
o ile latorośli się udały 
a jeśli nie 
to licho wie 
kto namieszał w genach 
choć to ciekawy temat 
nikt go dziś nie porusza 
jedynie się wzrusza 
wpatrując w aparat 
jeśli ma dwa w oba naraz 
jeśli trzy też ich nie spuszcza z oczu 
wieczorem się cieszą 
albo psioczą 
za pamięć/niepamięć dziękują 
a czort wie co tam czują 
pochyleni nad sprawami świata 
które normalnym dzieciom 
i tak mniej istotne niż 
sam tata

może i się jaś nie nauczył ale..

choć sądzono że leniwy

dzielny bywał-  jaś – myśliwy

wciąż zastawiał w lesie wnyki

choć nie cieszył się wynikiem

innym strzelcom żubrze ryje

wiszą w chacie wprost za szyję

nie u jasia -  co za niefart

marzył się jasiowi gepard

albo lew z przyrostem grzywy

jenot goryl inne dziwy

lecz we wnykach ciągle pusto

zwierz mu juchą w twarz nie chlusnął

nie wyzionął przed nim ducha

dla gulaszu i kożucha

już spisano go na straty

przysłał bank za strzelbę raty

wyrzucono jasia z koła

spuchł od żalu jak stodoła

i by zmarniał nam na amen

lecz pomieszał w głowie zamęt

a  z zamętu tego powstał

plan – jak zwierza  dostać

dom wysprzątał stół zastawił

służbę zwolnił dzieci spławił

porozlepiał w lesie mapki

z drogą wprost do jasia chatki

gdzie już czekał z chleba skibką

kostką soli świeżą rybką

Jan- przez dużą J literę

dbając przy tym o maniery

trzymał noże za pazuchą

licząc że nikt  nie wyniucha

zanim Jan zwierzęcia wprzódy

nie zawiesi w dom- za dudy

wierszy drogi na kilka cudzysłowi

razu pewnego a to w  letniej porze

szedł z dziedziny  gazda „stretnonć nase moze”

słonko świeci piknie „duje” mu od przodka

w duszy „pomiaruje”-co powie gdy je spotka

hej hej!- już wymyślił - dalej jakoś nie szło

gdyby do dumania miał choć stół i krzesło!

dokoła równina aż się męczy” łoko”

„kaj” nogi „zawiedom”  idzie polną drogą

przysiada co ino przeciera pot z lica

to się wzmocni  gołką to raczy „żentycą”

i tak czas upływa  morze coraz bliżej

„oj dobze to pan bucek wymyśloł! ze łono jest nizej”

ćmi już od godziny cni się gaździe nieco

myśli nijak nad morze jakoś cuś nie lecą

na ostatek we wsi w okolicach Sierpca

za dutki kochane sprzedał własne kierpce

zaraz też za siebie począł gazda patrzeć

szczęśliwy  że morze zdało się „zabaczyć”

sandał

niedaleko gminy Landau

zgubił pielgrzym lewy sandał

niby banał wciąż ma prawy

może dojdzie do Warszawy

może tak a może nie

lewa stopa  sandał chce

i już z prawą wchodzi w spory

- nie dam rady boso!- sorry!

nośmy sandał po połowie

obu wyjdzie nam na zdrowie

a wciąż jeszcze drogi kawał

nie dasz?- murowany zawał

albo zapaść- odcisk! bąbel!

użycz sandał bo przed sądem

będziesz się tłumaczył z tego!

nie bądź taki!- bądź kolegą!

prawą rzemyk ściska z żalu

wszystko wspólne!- co za naród!

powsinogi gołodupce!

musi być ta lewa głupcem

sądząc że jej oddam przydział

ale cóż to!- ktoś to widział?

na rogatce w mieście Landau

leżał...kalosz lecz nie...sandał

alleluja i do przodu!

wzuć gumiaka-  z Landau chodu!