taka jakaś oda do dziewczyny na schodach

o piękna!

o młoda!

niezbadana odległa planeto

ty tam ja tu ... przeto 

powiadam  (sobie do ucha)

nim ze mnie usypią popiołów zgrabny kurhan

nim wiatr go rozwieje po wszystkich kątach

bądź mi natchnieniem!

na piętrze kiedy parter sprzątam

omiotam krótką chwilę

w dłoniach mop jak rylec

w niezmordowanym rytmie

falowania bioder

stopniuję zawzięcie bez dbałości

o wodę

rozstępując  przed omiotem

wielkie morze śmieci

ziemia obiecana już ...

już na trzecim

o zaśnieżony  szczycie karakorum

dumnie broniący zimowego podejścia!

samotna wędrówko po bezdrożach

patagonii na poddaszach marzeń!

odważę się kiedyś?

czy nie odważę...

dychotemia

przechodzę na zielonych światach

zaskoczony że komuś chce się w poprzek

czekać do upadłego

łagodnieję od pleców po ostatni gwizdek

na parę chwil przed : "nazywasz się legion"

za losem los wieje z niewłaściwej strony

poniewczasie

stare matki powtarzają przestrogi

dzień z nocą rzucił ostatnie kości

o chrząstki

zaskoczone we śnie połogiem

nie umierajmy nadziei

wiatry ucichły zgęstniały  wody

pod prezentami ugięte schody

choinka dzwiga mężnie zdobienia

noc cicha święta - nic do zrobienia

kolęda lufcikiem wdziera się hardziej

stół zastawiony został

w lombardzie

a w blasku świecy w oczach nie gaśnie

życie

co nowe rodzi się jaśniej

o maggi świąt

spadł z nieba  wczoraj garnek z kapustą

znaczy z bigosem

na niezbyt tłusto

na kwaśno -  zacnie

niespodziewanie!

że tak tu pacnie

własnym  staraniem

opadł łagodnie w czasie wieczerzy

na klomb przed blokiem

i tam pionierzył

nęcąc zapachem tłukąc  pokrywką

sławiąc się sauté

a i pod piwko

lecz nim o cudzie gruchnęła wieść

co mogło potrwać 

minut ze sześć

zbiegła sąsiadka

garnek zabrała

przepraszając za śliwkę!?

noooo....

że nie dodała

słów tyle co pod palcami

nie pytasz nie mam okazji powiedzieć

ile we mnie tego wszędzie

przeczuć pustki w miejscu dotyku

oczekiwań

świtu

nie pytasz i nikt nie pyta

czas dyktuje warunki

kapitulacji

sobie urodzinowy

zamknij oczy...

nie!

tylko na chwilę

dla cudu przeszłych  uśmiechów

oszołomień i wzruszeń

policz do trzech

a teraz otwórz szeroko

łakomie

dla jeszcze trzech choćby

pokuszeń

uświąt starczy

terakotowa armia nad glazurą świąt

wymiata produkt krajowy 

bigosem z przepisu na prawdziwe składniki

bóg się rodzi przy kasie w zamglonym 

spojrzeniu karpia

ja się nie nabijam próbuję złapać trochę

wolnego powietrza

zastępstwo procesowe

wiesz co? ty  za mnie cierp

tęsknij  kochaj i wielb

wybieraj kręte drogi by 

gnać  nie cierpiąc zwłoki 

                                       na nie

tego od ciebie chcę

teatrem bądź i tlem

człowiekiem jakim ja

nie będę nigdy - dnem

łachmanem zmiętą  szmatą

wódą garścią opiatów

wsiąkniętą w papier łzą

grą 

zbroją tarczą ostrzem

policzkiem tyłkiem nozdrzem

bohaterem 

trupem

chłopcem do bicia słupem

podmiotem

mną

na jakieś potem

zapierniczony od Ani

oj dobrze dobrze popierniczyć  przy sobocie

a spieszyć się trzeba bo już czas jak złodziej

spiernicza gdzie pieprz rośnie 

i szukaj wiatru w polu

pierniczy się zasiadając wygodnie do stołu

choć czasem symbolicznie wystarczy stoliczek

potem on/ona pierniczy ty pierniczysz  - ja pierniczę!

zapomniałbym całkiem - nie piernicz sam w domu!

pierniczy się stadnie gdy wiadomo komu

przypierniczyć

 gdy już po herbacie pozostają wierni

z nadzieją że się wypierniczymy jak ostatni piernik 

czy na dykcji, gramatyce czy zwyczajnie w progu

przypierniczy się czasem i taki przypadek  już w fazie  nałogu

dlatego pieniczże z umiarem  gdy cię pierniczono

odpiernicz się  jak stróż w boże ciało 

to samo czyń   z żoną

lub mężem jeśliś płci jest białej lub takie masz ale

nie uczyni to wypieków na licu bywałym

nie posypią się gromy nikt noska nie utrze

możemy pierniczyć bez skazy na lukrze

kończąc już dziękuję że mogłem popierniczyć

na co wpierniczając się dziś do Ani przecież mogłem 

liczyć

o masz ci los

po zakrapianej kolacji przybył pod okienko

zawył przerażliwie zajęczał zastękał

obszarpany  zawiany i pod dobrą datą

skradzionym  wiechciem pyta co ja na to

by  przy ...przy ...przyjąć gościa w progu - do cholery!

bo przyniósł prezenty 

zaklinał że na imię ma Mikołaj

nie Ksawery

po byt

mogłem coś zmalować mam niezłą kreskę

pod nią dryfuję a czasem pieskiem

bo coraz rzadziej przyciągam wzrok

skutek z przyczyną - atrofia rąk

nóg odniechcenie zanikt zwrotny szyi

zbieranina do życia

w pierwszej wolnej chwili

z pamiętnika kibica lokalnej drużyny

...czasem to sobie jeszcze
z pamięci zgrzytnę
że co jak co
ale zęby miałem
wybitne

andzejki

nie ma co płakać nad rozlanym woskiem

może to kogut

albo żaba troszkę

zamek

nie! domek za miastem 

pośród zieleni!

czapka uszatka dziura w kieszeni

palma dziewczyna serwis do kawy

się rozlało i teraz dopiero 

jestem ciekawy

ukołysanka

kawy z mlekiem długie dochodzenie do drzwi

okraszone wycinkami z  nieba w dawnym narzeczu

wędrowców

bujam jesień przed odlotem gwiżdząc

do zagnieżdzonej pustki

pies czuje pismo nosem

dowolnie przekłada z nogi na nogę

ja na próżno o tej porze

to pochodna pełni

jakby co to komórce będziemy

na szczęśliwe spotkanie  naszych atomów
do suto zakrapianej kolacji 
czekam w domu z po - średnikiem w zdaniu  
złożonym na tapczanie
w programie wymiany podglądów
dyfuzja dyferencji oraz 
sycenie tłuszczy
na śniadanie
 
 

tekstsiur

tekst wyszedł do ludzi z podniesioną głową

hardo wytrzeszczał inerpunkcji połową

szykiem przestawnym wymiatając  uśmiechy

wywijał kropką po wykrzykniku po słowach : "no i w dechę!."

A że miał sen, szedł w dym na pewniaka

gotów na obronę a nawet kontratak

gdyby go w pielgrzymce (do bibliotek) spotkały   afronty

gdzie na pocztnym miejscu zachciał  przysiąść kątem

lecz nic się nie wydarzyło - zagłębiał się w ciszę

zaniemówiono przyjęcie

bo teraz tak się piszę

w inercji zmiany

siedzimy na tapczanie-
ja i mrówki-
patrzę na nie
zainteresownie nie sięga zenitu
lecz myśl przypełzła
co by tu...
nie wysilając się nadto
czynić
by nie siedzieć na ścieżce
na przekór faktom
i bez użycia choćby nóg
albo rąk
odejść na inny krąg

bajeczka w scenerii leśnej wśród paproci o lisku chytusku i koci

zadrżały  knieje
coś w nich psoci
wychynął nosek wilgotny
i ciekawe oczy
w pyszczku myszka szara
trzepocze  łapkami
może ktoś się pobawi
z naszymi  bohaterami?
 
jest kotek!- skoro wszyscy głusi
do radosnej  gromadki przez rabatki
sadzi długie susy
wydziera myszkę
radosnym pazurkiem
-chodźmy się pobawić
całą trójką na górkę!
mysia aż piszczy
lisek nie pozwala
musisz kotku patrzeć
na zabawę  z dala!
i morał na koniec (choćby dla oposa)
ryzykujesz myszką
wyściubiając  nosa

 

w wersji mini

gdybym  został ministrem (płci obojętnej ) bez teki

to

na zapałki rozwarłbym powieki

wstawał o trzeciej

i wcale się nie kładł

nie wiedziałbym co to kuzyn brat kumpel świekra

wyczulił słuch dotyk a nader wszystko węch

brałbym za połowę

a dawał za trzech

zgoliłbym myśli na pałę ucytacił wypowiedzi

a czasu bym nie liczył

licho wie co w nim siedzi

poprawiłby prezencję obrót koordynację

a by się kiedyś

skończyły wakacje

rozwiany

fragment wyjęty z kontekstu

tylko wycinek drobny element układanki

po niebie do ciebie  pędzą 

roześmiane baranki

to jeszcze jest ciało 

nie odeszłe od kości ale już za chwilę

zasnuje okolicę - wedrze 

w nozdrza dymem

wezuwiański wtorecznik

niech sczeźnie albo ja niech sczeznę
ze szczętem
o życie przeklęte!
marności wszechczasu zaklętego w materii
gdziem skulonym pudlem w pudełku landrynek
zamkniętem
przesycony żądzą obcych całkiem bytów
które tylko czyhają
co by tu
dobrać się jąder słodu
wyrymowany z ojca narodu
do matki nie mający nadziei
dziczeję
jak dzicz pośród blokowisk o świcie
czy widzicie?
nie zobaczycie!
bo sczeźnie! albo ja wcześniej sczeznę!
 
no chyba że cię wezmę
w przedpokoju przed wyjściem do pracy
 
bo w palcie mi jakoś...
inaczej

o golonko! ( z komentarzy)

...o golonko golonka. Czemuś golonką

a nie kapusty główką  lub wierna  dzwonkom

pomarańczą - by cię można było

pałaszować do woli bez winy aż miło

czemu ja wśród świata w tobie zabładziłem

potęgą uczuć i myśli daremnych

czemu wolę zdechnąć a pozostać wierny

tobie ukochana części -  każdego wieczoru

bez cię ni szczęścia we mnie ni humoru

jeno żałość okrutna co mi gra na nosie

czemuś ty golonką?-  żądzo zabij   lub oszczędź

wyprowadź na prostą drogę poprawności

w krainę fantazji do warzyw z   kośćmi

ociekających  tłuszczem spływającym  po brodzie

gdzie młoda marchewka nacią jurną bodzie..

misz mariaż

on taki duży ona malutka
spasiony jak ... nie powiem
tuż przy chudziutkiej
wygadany bogaty
ona jak mysz
dodam  że przystojny
przy niej ... a kysz!
on z dobrej rodziny 
ona sierota
ale to on był pewien że wybrał
mniejsze zło
idiota
 
 
 
 

zaprzewodni

jeśliś upadł na głowę

pamiętaj masz jeszcze tyłek

niech cię prowadzi dumnie

przez życie meandry zawiłe

zbolałą schowaj facjatę

w chustę lub z tetry ścierkę

wypnij się mężnie na wszystko

i nie zasłaniaj sweterkiem

kruszy się kostka brukowa

czerwieni jarzębina

ustępując przed  siłą

która się na dumnie wypina

jeśliś  więc upadł na głowę

i cię myślenie męczy

daj niech cię ona prowadzi

do obu krańców  tęczy

saga o misiu

miś miał rację z pluszu

starczyła

u babci na sofie

miś marzył cicho

że się kiedyś

wypowie

w środę 

lub w czwartek

lepiej wydaje mi 

się

 

guzik go zresztą obchodzi

na pół centymetra w zwisie

dając wychylenie

ku miękkim w dotyku

rączkom

do których miś

bez słowa a nawet zamiast

puszcza oczko

11 listopada

niepodległe drogi  ulice

niezawisłe flagi sztandary

i tylko do bicia się wyrwie

serce nocnym koszmarem

suwerenna nasza kochana

budzona  bladym porankiem

wyje skowana  wolnością

przez wolną amerykankę

chodliwy towar

"ile cię cenić ten tylko się dowie kto cię utracił"

zbliżała  się pora w przedszkolu słonecznym

wyjść na placyk zabaw - czas pląsów  uciesznych

słoneczko przygrzewa  leciutki dmie wiaterek

w piaskownicy czekają łopatki rząd wiaderek

zaprasza huśtawka  karuzela kręci

na nocnikach  przed wyjściem rząd pociech się wierci

nie mogąc doczekać przepustki na placyk

pani bębniąc w stolik zachęca do pracy

nagradzając  sukcesy uśmiechem promiennym

szczęściarze w rewanżu suszą  mleczne zęby

gdy w leciutkich poskokach zmierzają do szatni

dzieci się sprężają by nie być ostatnim

lecz nagle twórczą ciszę kończy głośny płacz

pani reaguje szybciutko kto zacz?

a to antoś łkając głośno zburzył w sali mir

w oczkach łzy jak groszki z noska wielki gil

opiekunka podchodzi pyta czemu płacze

bo ja buuuuu!- pse pani nie pójdę na spacel

i dalej( nie mogąc przy tym powstrzymywać łkania)

bo... mi moją kupkę ukladła zła ania!

stąd i morał dla wszystkich dorosłych i dzieci

że czasem na wagę złota "coś" co się nie świeci