przestawienie

aula wypełniona

oczekiwaniami widza

gdy  padło to słowo jedno jedyne

 "miednica"

zapadniętą ciszę przerwał

szmer na sali

to jedni wychodzili inni znów klaskali

wywiązała się ożywiona dyskusja

w loży honorowej

czy była tam może przerwa gdzieś

w słowa połowie

czy wypowiedziana ciągiemp

i bez wykrzyknika

zegar głośniej odmierzał czas

jednym słowem tykał

"miednica" odmieniana  uniesiona przeklęta

przemierzyła myśl przestrzeń i wszelki kalendarz

zajrzała do ojców 

dzieciom dała wzorce 

pojawiała się w heraldyce

ogłaszała końce

objawiła we wszechsztuce handlu i nauce

rodziła wynalazki wiązała onuce

i byłaby wreszcie weszła na ołtarze

gdyby ..

zimną wodą

nie przerwali marzeń

kalając spokój błogi 

śnieżnobiałe lico

ech zwykła proza życia

a mogła być

Miednicą!