brzozie ciało

śmierć  na ostrzach z początkiem rosy

od wioski do wioski 

w rytualnym  szale

młode i silne kładzie głową pod topór

z wyniesieniem  na ołtarze

dziękczynny podarek

ostatnim szelestem sławią dobre słońce

deszcze wiosenne

grzebiąc  w trocinie

dla tych co przyjdą z kolejną procesją

jeszcze nieugięcie

śpiących po brzezinie





grafika- Eva Toure ( zamieszczam za zgodą autorki )

kumoterski

spraw boże 

by na twoje ciało

nie wiało

nie padało

świeciło równomiernie

nienachalnie

nie pocąc nadmiernie

ot tak 

jak w bajce

znaczy się normalnie

ludziom ku procesji

mnie zaś ku uciesze

ładnie schludnie a choćby

skromnie

i na każdą kieszeń

smajl

uśmiech na klaśnięcie w dłonie

skiniecie czy prztyki

bez nadwyrężania mięśni

przełykania grdyki

na okaziciela 

bez wglądu do akt

stanowiący dowód w sprawie

i niezbity fakt

przynależny garbik

kosturek podręczny

na mrok w  dolinie- daj mi!

będę wdzięczny

kołowrotek

przygląda się chłop babie

a baba patrzy na kozę

ta na jakiegoś barana koguta  

on zaś na mimozę

która na pszczołę zerka

co ogląda kotka

któren się był zapatrzył

czy chłopa nie spotka

lecz ten w babę  ślip wlepiał

międląc myśl - niecnotę

w oparciu o rowerek

ten co  koło wrotek

przełożony ( z podziękowaniem dla Hany)

marzy się każdemu

wiadomo

by go przełożono

nie tracąc nic

z oryginału

by oddano sedno

przy którym to

własne słowa

zbledną

sen

spełnił się sen

jednej nocy

spełnił się nie ociągał nie droczył

zerwał nagle

jak feniks do lotu

czy bullterier ze smyczu

i spełz gadzina

spełz na niczym


a tu francuski przekład/ wyciągnięty z komentarzy

Hana28 maja 2013 16:03

un songe s’est acompli

d’une nuit

s’est accompli sans bruit sans retard

s’est élevé soudain

comme phénix au ciel

soit le bull terrier enlevant son collier

et il s’est glissé comme un serpent

s’est glissé au néant

sen Ignacego (Jewci)

snem Ignacego

mercedes w skórzanej tapicerce

z tatą do tego

za fajerką

gnamy co fotoradar pozwoli

ku Bielanom, ku Siekierkom

tablety w standarcie

kosola opcjonalnie

ze schowka  plik banknotów

wystaje

nienachalnie

na zestaw z colą

kino klocki lego

dobra niemiecka robota

a sen polski

dlaczego?:)))

grammy

trzech przyjaciół z opla

na brzegach gopła

na molo w sopocie

szczecińskim porcie

białymstoku i warmii

na lubelskiej darni

w bieszczadach opolu

zieleni tucholskiego boru

na jana pawła i kolejowej

pierwszo trzeciomajowej

w szumie co drugiej stacji

przy suto zastawionej  kolacji

czy skromnej z paluszków pod brow

dalej zabrakło mi strof

 nasza trójka patrzy w ekrany

nic się nie stało 

gks świt pany!

ławka

mały człowiek z parasolem

 przysiada na ławce

osusza miejsce ku lichej parafce

tu byłem - znaczy - jestem

może zaraz zniknę

deszcz wygląda zakryć  

wszelkie ślady mikre

mały człowiek wstanie

a to wielki wysiłek

odejdzie w strugach deszczu

ale był tu!

to miłe

ok.no

siła deszczu siła

zgniła zieleń zgniła

ja pod bielą pleśni

jeszcze słońce się śni

jeszcze śni się

idą chmury idą

niwą lasem niwą

podchmielony płot

na bez zwiesza szot

tłumią szyby gniew

płyną myśli płyną

wino spływa winą

mięknie hardy kark

spierznąc  wilgoć z warg

zwalnia tempo krew

duchem

więznę  w krtani dwa kroki

przed klamką

w zapadniętych nabieram powietrza

głęboko 

by choć chwilą oderwać od zakończeń

od bólu

potem ściskam cię za rękę

mocno

pytasz dlaczego?

nie patrząc mi w oczy

dlatego

 nie mogę przestać

na rybkę

zdania proste
podbródkowe złożone
opadająca garda zwierciadeł
 
w narożniku
za siebie nie odpowiadam
zrzucając ręcznik na deski 
 
- dobrze kochanie
nie jadę 

;))

 
 

runiczny

rumieni się rumun po rumie

i z run jak z nut gra na strunie

a towarzyszy mu drum

na gumnie dumnie gra kum

brzdęk brzdąk umpa umpa

bum bum

zaborczo po finie i dunie

muzyka wzdłuż pryków sunie

od głowy do stóp niesie szum

kości  trzeszczących  nie z gum

brzdęk brzdąk umpa umpa

bum bum

porusza po uszach w takt lacha

francuzem ocha i acha

na deski wzywa gdzie tłum

dziś spala za funtem znów funt

brzdęk brzdąk umpa umpa

bum bum

kto żyw aż dziw w tany rusza

bez  niemca co wybausza

z orbit pytanie - warum?

nie uczą nas run w mieście ulm

brzdęk brzdąk umpa umpa

bum bum 

 

noc muzeów

po dwoje otwarte

wlepione w ciszę obrazów

dawno podkolorowanych

kicz dominuje a

wczesny van dalizm

uśmiecha na powtarzalność

okazji

za dnia płacę

za wszystkie bilety

jęczarski

plan był boski

dwa hipermarkety

basen

trzy kioski rzucone niedbale

w panoramę pastwiska

duży baner dominujący

w terenie

- twoje miejsce na reklamę

i na wyzwiska

w wyścigu urojeń do rad powiatu

koszt budowy niewielki

z niewielką stratą

na terminowości

i budki lęgowe dla ptaków

z ambitnych planów

został rząd

baraków

wycięte dęby i dziura

w budżecie

w którą wpadł i zaginął

dorobek pokoleń

droga z kocich łbów

i młody na dorobku menadżer

z całkiem niezłym wzięciem

w kondukcie

na  smętne literowisko

wlecze się strona za stroną

a wstęp  mówi wszystko

ucieka wzrok ku niebu

i pod stopami się plącze

opcja "wielki poeta"

bez możliwości wyłączeń

dudni miarowo rytmicznie

uderza  w klawisze - wokal

odchodząc  nieprzemakalnie

strużką w annały

rymsztoka

o przyciąganiu

  

świni się śni że biega po kwietnej łące 

i  

nurza się w kałużach błota 

  

kwiczy  przy tym jak małe prosię  

gdy  

przychodzi nagle  ochota 

na tytłanie resztek różowości 

  

ryjąc wesoło bez celu 

bo  

jest wreszcie na diecie i pości 

a jednak  

  

chrząknie czasem  do zakręconej myśli 

co ją natrętnie korci 

by rzucić ten sen w cholerę 

  

i powstać 

  

z boczku kiełbas i połci 

  

  

  

  

  

cień zwycięstwa

zatknięte na kościach piszczelowych

sztandary

głoszą chwałę homo

viktoria na polach minowych

i na rozstajach skąd dokąd

nie wiadomo

red ból

godziny do świtu

odmierza ognisko

nieboskłon srebrzysty

rozjaśnił polanę

dłonią zadumaną

wędruję we wszystko

co się wydaje

tak łatwo podane

wiara w odwadze

w działaniu siła

wiosna triumfująca

ożywczo nastraja

szepczesz do ucha

tajemne zaklęcia

ze słów wyłapuję 

to jedno

...spier...aj!

na koniec majówki

wgryzione w ziemię gdzieniegdzia

będą pamiętały we mnie 

do jesieni a może jeszcze dłużej

gdy  się  w korkach ulicznych

zanurzę

penetrując zakamarki coraz to 

krętrze

podłożone eksplodują dołkami

na policzkach

we krwi mam ziemię 

wodę 

powietrze

kołdernik majowy

dzień się budzi

a on śpi

słońce złodziej

psuje sny

ptaki zdrajcy

i psi nos

jeszcze chwilka

masz ci los

jeszcze moment

jeszcze czas

las poczeka

jak to las

po co zaraz wstaniem

szastać

to dopiero 

jedenasta

zbudź się kajtku

wreszcie zbudź

dzien już poszedł

za nim pójdź

pędź do życia szkoda

dnia

wpół do pierwszej?

aaaaaaaa!...


i tu wersja francuska od Hany:
 

Coussinet de mai

le jour se lève
lui il dort
le soleil voleur
brise ses rêves
les oiseaux traîtres
et le nez d’un chien
un instant encore
et tiens
encore un moment
rien ne presse
la fôret attend
c’est comme ça la fôret
à quoi bon gaspiller
le lever
il est onze heures
à peine

réveille-toi mon petit chou
réveille-toi enfin
la journée s’est enfouie
va avec elle
cours vers la vie
n’hésite pas
midi et demi?
aaaaaaaa!...

majotyk

mam cię w nosie

zapamiętaną

rozkoszną do nieba w gębie

przy świecach podaną

rozpakowaną 

z garsonki w beże

przy porannej  kawie

do łóżka 

leżę w gamie zapachów

jak hus na stosie

zapieram się przed wodą

i mam cię

w nosie

wierszyk o 6.14

złudna bezkresność poranka

rosy i wierzby w barankach

twórczego wytyczania celu

liczonego wartością papieru

na którym piszę te słowa

południe  w  wieczór je schowa

ukryje w zmęczeniu oddechu

lecz tera jeszcze

jest mi do śmiechu