wierszyk o 6.14

złudna bezkresność poranka

rosy i wierzby w barankach

twórczego wytyczania celu

liczonego wartością papieru

na którym piszę te słowa

południe  w  wieczór je schowa

ukryje w zmęczeniu oddechu

lecz tera jeszcze

jest mi do śmiechu