po ch..ód

chodniki ścieżki ja i pies

miarowy z przodu

tyłu 

boku  

trawy chrzęst  pod łapą

osłupiający mlask pod butem

 (jestem gapą)

furkocze na wietrze

biel prześcieradeł

kolorowe figi dęte  spod sadeł

marszruta cieszy słońce topi zapał

rzucam patyk

potem jeszcze jeden

pies nie złapał

patrzy spode łba

wywieszając czerwieñ

języka

przyspieszam w nadziei

że to ja 

przy święcie

robię za przodownika

górnicy hutnicy i kolejarze

transparentna  młodzież

z odbytym stażem

dawno już przeszli

na drugą stronę

pies węszy spisek

macha ogonem