zielony meszek tu i ówdzie wlazł
na gładkich licach snując się patyną
nie szokował salonów pochodni nowiną
leżał odłogiem i nawet nie kwiknął
gdy go wytykano
już zdążył przywyknąć
zamienić zwiewną haleczkę
w praktyczną skórę wołu
z demencją podmiota dzieląc skraj padołu
nie dawał znienacka nikomu się podejść
czasem tylko przez sen mamrotnął:
tentegowicz musi odejśc! musi musi odejść!
I Tentegowski ;)
OdpowiedzUsuń