aUrrra!

frrrruuuuu!

przyleciała wiosna

odtajała ziemi sztywna tkanka kostna

z błota powstaje człowiek

ma zielono w głowie

ciszę niezręczną ożywia ptasie

bezhołowie

teperatura drobi kroki szykując

do skoku

powidła marmolady do pączków

w przyszłym roku

wiosna! wiosna! wiosna!

pękają pierwsze lody

omdlałe sady poprosiły wody

ta płynie za dnia noce na minusie

pękają z dumy od pitów panie w zusie

wiosna!- kochani! wiosna!

na balkon fotel taszczę

by rumienić na słońcu zimą zbladłą paszczę