do nos

usiadł smutek  na przyzbie

zaraz i cień od słońca przyzwie

za chwile odgoni

by widać było  jak na dłoni

choćby  w blasku księżyca

że prawica

urobiona po samą pachę 

strachem

lękiem trwogą- panowie!

wkoło sami wrogowie

nieprzyjaciele

za drążkiem za kierownicą

za sterem

w mowie ciele myśli

i na tej przyzbie...

byśmy kiśli

we własnym sosie

mucha nie siada

i ja 

mam to w nosie