zwykłe przypadki psa fafika

oddawał głos szczodrze  na

na lewo i prawo

miewał rozterki

zaplątane z trawą

lecz najczęściej wybierał

słusznie chyba jakoś

dom na końcu ulicy

dlaczego?

no sam nie wiem  - psiakość!

nieszczególna posesja

zaniedbany płotek

a jednak

tam właśnie nabierał

ochoty

przykucał pod bramą

zastygał w bezruchu

uduchowiony lub tylko natchnięty otuchą

rozmową z wszechmocnym

bytem jakimś  wyższym

na rozstajach czasu między

przeszłym przyszłym

grunt że nareszcie

zrywał ciężkie pęta

odrzucając kajdany

niemalże po piętach

a wtedy lekki  zwiewny

budził się  do życia

nie patrząc za siebie

bo... czy kto to widział?

a nawet gdyby 

jemu  bez znaczenia

albowiem  łagodniał

całkiem się odmieniał

milkł a potem  truchtał  prościutko

do domu

nie oddając już głosu cennego

nikomu