grenki

rzekła mi „sorry kochanieńki”

pobladły opuściłem wzrok

na łuskające z paczki grenki -

dłonie…

ileż to czasu temu? rok?

siedzę jak palec- samiuteńki

z myślą co się nasuwa tu ad hoc

że wreszcie mogę  chrupać  grenki

solo

choć w koło stada wron i srok

a kiedy będę już stareńki?

lęk-  skrytożerca czyha co krok!

jak mam go ugryźć w kwestii - grenki?

nie wiem

bo zęby zjadłem na niej – szok!