...zapłać

Seifedin Rezgui dżihadu piewca

chwytając isas mrocznego drzewca

uczynił  innych życie koszmarem

by posiąść  na wieczność w zaświatach harem

w drogę spakował się i wyruszył

obietnicami zatkał był uszy

nie żegnał ojca nie żegnał matki

wziął pod pazuchę swoje manatki

trzy magazynki wszystkiego na krzyż

aby na drogę mieć jakiś bakszysz

i ścieżką która wiodła przez plażę

podążał wolno nie szukał wrażeń 

aż wreszcie stanął u raju bramy

napis nad wejściem "gorąco witamy"

pobudził lędźwia otworzył oczy

bo już wybranek  tłum go otoczył

łaskocząc świeżo przyciętym włosem

a każdy "hurys" był merynosem

teraz mu pewnie już ciepło w nerki

powiadam zaprawdę: Allach jest wielki

sobie wierszyk

a dziś dzień tatusia 
cieszą się dokolusia 
panowie w różnym wieku 
choć nie pasali w mleku 
mają swe udziały 
o ile latorośli się udały 
a jeśli nie 
to licho wie 
kto namieszał w genach 
choć to ciekawy temat 
nikt go dziś nie porusza 
jedynie się wzrusza 
wpatrując w aparat 
jeśli ma dwa w oba naraz 
jeśli trzy też ich nie spuszcza z oczu 
wieczorem się cieszą 
albo psioczą 
za pamięć/niepamięć dziękują 
a czort wie co tam czują 
pochyleni nad sprawami świata 
które normalnym dzieciom 
i tak mniej istotne niż 
sam tata

może i się jaś nie nauczył ale..

choć sądzono że leniwy

dzielny bywał-  jaś – myśliwy

wciąż zastawiał w lesie wnyki

choć nie cieszył się wynikiem

innym strzelcom żubrze ryje

wiszą w chacie wprost za szyję

nie u jasia -  co za niefart

marzył się jasiowi gepard

albo lew z przyrostem grzywy

jenot goryl inne dziwy

lecz we wnykach ciągle pusto

zwierz mu juchą w twarz nie chlusnął

nie wyzionął przed nim ducha

dla gulaszu i kożucha

już spisano go na straty

przysłał bank za strzelbę raty

wyrzucono jasia z koła

spuchł od żalu jak stodoła

i by zmarniał nam na amen

lecz pomieszał w głowie zamęt

a  z zamętu tego powstał

plan – jak zwierza  dostać

dom wysprzątał stół zastawił

służbę zwolnił dzieci spławił

porozlepiał w lesie mapki

z drogą wprost do jasia chatki

gdzie już czekał z chleba skibką

kostką soli świeżą rybką

Jan- przez dużą J literę

dbając przy tym o maniery

trzymał noże za pazuchą

licząc że nikt  nie wyniucha

zanim Jan zwierzęcia wprzódy

nie zawiesi w dom- za dudy

wierszy drogi na kilka cudzysłowi

razu pewnego a to w  letniej porze

szedł z dziedziny  gazda „stretnonć nase moze”

słonko świeci piknie „duje” mu od przodka

w duszy „pomiaruje”-co powie gdy je spotka

hej hej!- już wymyślił - dalej jakoś nie szło

gdyby do dumania miał choć stół i krzesło!

dokoła równina aż się męczy” łoko”

„kaj” nogi „zawiedom”  idzie polną drogą

przysiada co ino przeciera pot z lica

to się wzmocni  gołką to raczy „żentycą”

i tak czas upływa  morze coraz bliżej

„oj dobze to pan bucek wymyśloł! ze łono jest nizej”

ćmi już od godziny cni się gaździe nieco

myśli nijak nad morze jakoś cuś nie lecą

na ostatek we wsi w okolicach Sierpca

za dutki kochane sprzedał własne kierpce

zaraz też za siebie począł gazda patrzeć

szczęśliwy  że morze zdało się „zabaczyć”

sandał

niedaleko gminy Landau

zgubił pielgrzym lewy sandał

niby banał wciąż ma prawy

może dojdzie do Warszawy

może tak a może nie

lewa stopa  sandał chce

i już z prawą wchodzi w spory

- nie dam rady boso!- sorry!

nośmy sandał po połowie

obu wyjdzie nam na zdrowie

a wciąż jeszcze drogi kawał

nie dasz?- murowany zawał

albo zapaść- odcisk! bąbel!

użycz sandał bo przed sądem

będziesz się tłumaczył z tego!

nie bądź taki!- bądź kolegą!

prawą rzemyk ściska z żalu

wszystko wspólne!- co za naród!

powsinogi gołodupce!

musi być ta lewa głupcem

sądząc że jej oddam przydział

ale cóż to!- ktoś to widział?

na rogatce w mieście Landau

leżał...kalosz lecz nie...sandał

alleluja i do przodu!

wzuć gumiaka-  z Landau chodu!

taś taś- my

szanowni  współobywatele

choć jest nas wiele

w przeróżnych zakamarkach

pamiętajmy - o szparkach

choć ich nie widać

słychać przez nie wszystko

imię ojca pesel  nazwisko

i kilka k…a  m.ć! i ja p……ę!

nie masz azylu w szopie stodole

w kiblu i polu - choćby w czas orki

nie pomoże ucieczka na klif  Majorki

wyjazd do Rio czy wyspy greckie

wmieszanie w tłumek  w  Ikei szwedzkiej

nawet zejście pod ziemię

nie pomoże czy wzbicie się  do nieba

nagrają!... i wycieknie gdy nie potrzeba

wyciągną fiuta na światło dzienne

jedno „ ty pojebie” w skutkach brzemienne

zniszczy karierę każdemu z nas

dotrze przez media zawsze na czas

i już na zawsze stracimy szansę

by cieszyć się premią albo awansem

dlatego rodacy moi kochani

ci co przy radle ci co na bani

wszyscy co muszą wyrzucić z siebie

tak  z obowiązku jak  w nagłej potrzebie

gadajmy co nam przyjdzie do głowy

przekraczając wszystkim czas antenowy

niech nam słowotok hula po szparach

aż wszystkim opadnie wścibska kopara

pogromca cienia

niech wzorem nam będzie kolega Antoni

co ruszył za cieniem i dziada dogonił

zbluzgał zwymyślał i dał mu popalić

nic go  przed Antonim nie mogło ocalić

kopał go szczypał  wykręcał pokrzywkę

garściami rwał włos z brody no a grzywkę

że jej nie miał wcale to jej się udało

po uszach się jeszcze cieniowi dostało

z barana w brzuszysko a z otwartej w zadek

eksperci są tu zgodni- rzadki to przypadek

a jednak się zdarzył i cień znikł bez śladu

chcesz pozbyć się cienia?-Antek służy radą!

przyśpiewka po kawałku

po lesie po ciemnym

kica zając młody

zjadł poziomek kilka krzaczków

napiłby się wody

znika zając za rogiem

mija krótka chwilka

a już w kadrze można dostrzec

opitego wilka...

je- go- wina

mężny syn czarnej wrony - wróbelek

wyfrunął jak zwykle miał w zwyczaju

przed szereg

i przyrzekł orłowi w życiu wiernie służyć

no chyba żeby tę wiarę miało coś zaburzyć

otworzył przy tym swój dziób wyparzony czyli usta

w którym już czekała  na  wodza liszka tłusta

zyskając za to uznanie w oczach wodza wielkie

który zjadł liszkę...tyle że z wróbelkiem

szturmownik

jeden czytelnik gazety polskiej

miał ładną czapkę wąs usta  wąskie

dwa psy w obejściu obydwa groźne

kochankę w szkole na stołku woźnej

opłacaną prenumeratę zawsze na czas

świadectwo ukończenia dwóch pierwszych klas

zapas pochodni śpiewnik różaniec

poczucie dumy że nie zaprzaniec

od świętej Kingi znad czoła pukiel

choć czytał tekst tylko tłustym drukiem

wiedział że on to dziedziczy  schedę

i ruszy z brygadą wnet na Belweder