k jak k...uriozum

wyrok zapadł kuriozalny a potem cisza

słowa grzęzły mi w gardle ledwiem wydyszał:

- wyrok jest niesprawiedliwy i niezrozumiały!

jestem niewinny!- to te pedały!

- środkowy z prawym się zamieniły

i chociaż mężnie z nimi walczyłem

próbując zdusić bunt z każdej strony

one wygrały! i na czerwonym

z dużą prędkością gnały po mieście

a wtedy  motor wyrósł na szczęście

bo gdyby nie on to strach pomyśleć!

wpadłbym pod tira lub skończył w wiśle!

a byłem niezdrów po lampce wina

inny by pewnie zaraz się zżymał

szukał wymówek lecz nie ja przecież!

ale trzy lata!- dla mnie?- no wiecie!

to polityka i nic poza tym

jakby do muchy strzelać z armaty

nie śniło mi się nawet w koszmarach

że mnie skażecie bom tu ofiara

Różowe szczęście

gdy będę większa jak mama i tata

i kiedy smakować mi będzie sałata

kupię sobie kuca albo lepiej zeszyt

narysuję tam wszystko co w życiu mnie cieszy

słońce - na dwie strony i w rogu na trzeciej

kwiatki wszyyyystkie kwiatki jakie są na świecie!

koootka dwa zajączki koleżankę kasię

ciasto z galaretką w truskawkowej krasie

konika przytulankę grającego pieska

spódniczkę - dwie spódniczki!- różowa i niebieska

babcię narysują i domek i rower

buciki na kilku kartkach te stare i nowe

bardzo wielkie lody sześcioma kredkami

torcik truskawkowy mój ten ze świeczkami

biegania  za tosią kilka zawijasów

jagódki poziomki na drodze do lasu

przytulanie mamy rysuję bo mnie cieszy

oj! oj! nie wystarczy 

jeden tylko zeszyt

wojna żywi się sama sobą

w dębowym magicznym lesie

gdzie mieszkają  skrzaty

dobywano z ziemi skarby

inwestując w armaty

sformowano  waleczną armię

szkolono oddziały

co grubsze maleństwa posłano

w generały

ogłoszono mobilizację wykopano

transzeje

by krwią innego co żywe pisać 

skrzacie dzieje

las dudnił echem huczał i stal 

błyszczała w słońcu

a my to przespaliśmy?

i dobrze! 

bo w końcu

wyczerpało się złoto

a wybuchły strajki

i cały skrzaci blitzkrieg

trza włożyć między bajki

życie z dreszczykiem pod starym prykiem

nie to nie tata 
nie to nie dziadek 
nie wujek nie stryjek 
i nie przypadek 
nie znany człowiek 
ani weteran 
nie biedny starzec 
przez życie steran 
a 
 mój przyjaciel 
mąż i kochanek 
mój kotek piesek 
szczurek baranek 
moje słoneczko 
i księżyc w jednym 
pół pomarańczy 
"gajuszek"  rzewny 
najlepszy facet 
jakiego znałam 
to jemu tylko 
wianek oddałam 
gdy prosił o rękę 
i padł na kolanach 
on zresztą szczawik 
tyle że ja zadbana

z wyłączonego netu

kot nie  całkiem bury i jego zięć

znaleźli pręt zbrojeniowy

bodaj fi pięć

schowali go czym prędzej

dla niepoznaki

skrywając stal zimną

pomiędzy kłaki

by przemknąć do kuźni i to

w te pędy

zmienić w kształcie pręta

najprostsze  błędy

w kuźni kocura

i to wraz z zięciem

ostrzeżono że plan ich zwie się

przegięciem

co też głośnym miauu! miau!

pokwitowały

znikając z prętem z miejsca

gdzie oczekiwały

I już po chwili zięć i

kot perski

przypuścili na śmietnik

atak hakerski

ob.P

czekamy aż może  gruchnie wreszcie wieść

że wszystko w porządku właśnie zaczął jeść

uniósł lewą rękę i pozdrowił tłumy

w dziennikach zamieszał popijając rumem

dokarmił tygrysa dosiadł antylopy

udzielił wywiadu podniósł cenę ropy

w notce biograficznej dodał kilka faków

zagrał partię brydża i co by wam tu...

dłużej nie zabierać czasu

pakuję walizkę i wracam do lasu

na dzień kobiet wierszyk nieco spóźniony

płynie czas płynie i rzeźbi zakola

chwyta dzień za nocą i wrzuca do wora

wyrasta z sukienek bluzeczek i płaszczy

gna do galerię bez celu stamtąd  buty taszczy

ukrywa dekady nie ukrywa złości

odejmuje pączkom kalorie wszak pości

to płacze to się śmieje zda się bez powodu

odkłada na później choć zawsze za młodu

cierpliwy i wytrwały a i gotów do zmiany

czas - twój czas nasz wspólny- kochany

koń? troll? nie

jedzie  sobie w czołgu słodka propaganda

na brzegu rzeki czeka na nią wanda

i miodem serce łechcząc o miłości nuci

śmiało propagando!- raczej się nie rzuci

choć mówi że to zrobi i kreśli granice

uwierzy gdy fakty obrócisz na nice

i powiesz "szczerze" bo w kłamstwa nie uwierzy

że jej nie skrzywdzisz nigdy nie uderzysz

zbudujesz domek i posadzisz drzewo

załatwisz dobre życie chociażby na lewo

a że w czołgu siedzisz?nie róbmy poruty

tak się akurat złożyło

samochód zepsuty

aUrrra!

frrrruuuuu!

przyleciała wiosna

odtajała ziemi sztywna tkanka kostna

z błota powstaje człowiek

ma zielono w głowie

ciszę niezręczną ożywia ptasie

bezhołowie

teperatura drobi kroki szykując

do skoku

powidła marmolady do pączków

w przyszłym roku

wiosna! wiosna! wiosna!

pękają pierwsze lody

omdlałe sady poprosiły wody

ta płynie za dnia noce na minusie

pękają z dumy od pitów panie w zusie

wiosna!- kochani! wiosna!

na balkon fotel taszczę

by rumienić na słońcu zimą zbladłą paszczę

na wątrobę

leży coś mi na wątrobie

bez pewności że na zdrowie

bez nadziei że odejdzie

leży? może jestem w błędzie!

pewnie siedzi? stoi ? skacze?

z weną werwą lub inaczej

i postanowieniem świętym

że tam kiedyś pójdzie w pięty

lecz „pókico” tu się walnie

tak wychodzi znacznie taniej

jak wygląda owe - owo?

czy ma ręce? rusza głową?

czy ma ojców? żonę? dziatki?

kredyt w banku lub przypadkiem

ma - gdzie leży - wszystko gdzieś

coś tam przegryźć -znaczy zjeść

dłubnąć w zębie puścić bąka

bez ukrytych znaczeń chrząkać

leżeć myśleć o migdale

lub nie myśleć o nim wcale

tylko kontemplować chwilę

co mu tam zmartwienia czyjeś

jakieś żale smutki lęki

za utyskiwania- dzięki!

na co mieszać sobie w głowie

tym co innym… na wątrobie

"jutro będę duży, dzisiaj jestem mały" *

można mówić już o cudzie

lekko drgnęło panu dudzie

a już cieszy się  publika

widział kto takiego smyka!

wczoraj mały dziś się dzwiga

pan właściciel lekko dryga

kłania się na prawo bardziej

opowiada coraz hardziej

co z kim kiedy i dlaczego

nagle...opadł - nic w tym złego!

opadł by się odbić mocniej!

potem wielki już rokrocznie

twardo oprze się na słupkach!

tam gdzie twarz dziś...

       ...   jutro dupka

*Sztywny Pal Azji

wielka radocha przy pisaniu wierszyków dla dzieci- Aśćce

Wielka radocha przy pisaniu wierszyków dla dzieci

- raz jeden słonik

- a nie masz koni?

- mam lecz o słoniach chcę ci powiedzieć

- a mogę stać?czy muszę siedzieć?

- jak ci wygodnie a teraz słuchaj

- o?!- zobacz! zobacz! tam leci mucha!

- raz jedna mucha..tfuu słonik przecież!

- muchę się packa czy raczej gniecie?

- muchę się... daj spokój proszę ma być o słoniu!

- może o takim co to muchę gonił?

- hmmm... może i gonił mnie nic  do tego

- no dobrze dobrze ale dlaczego?

- co że dlaczego? nic nie rozumiem!

- dlaczego gonił tę muchę w sumie

chciał  się z nią bawić czy mieć ją w nosie?

- słoń poszedł w gości- a mucha  w modzie

i alternatywą jest dla krawata

- ale to jak to? to ona lata

mu tak pod trąbą gdy zjada ciasta?

- o słoniu bez muchy!- koniec i basta!

był sobie słonik wielki jak góra

szedł po pustyni nogami szurał

słońce świeciło po grzbiecie zwierza

gdy szedł przed siebie choć by poleżał

- a czemu łaził w takie upały?

na boso szedł czy miał sandały?

i co z tą muchą?- na nim siedziała?

- nieeee! na prośbę słonia precz odleciała!

skąd napisała mu trzy pocztówki

- hmmm a czy ze słonia robią parówki?

-?

- przecież parował już od gorąca!

- do diabła ze słoniem a pies go trącał!

pamięci zamordowanym

litwinienko niemcow politkowska

śpij mateczko śpij po chutorach i wioskach

szykuj się do chwały szyj sztandary szyj

aż się nocom  zechce jaśnieć blaskiem dni

niemcow politkowska litwinienko

ściśnij ich za gardło uduś własną ręką

wypij matko wypij  job ich wasza mać

oczy zmruż na chwilę gdy zaśpiewa stal

litwinienkę politkowską  niemcowa

śpij  matulu śpij ten sen ich pochował

lecz ci powstaną kołacząc po mieście

do kolejnych powiek 

ładunek dwieście

ładunek dwieście

ładunek dwieście…

ojczyźniane standardy

nasz człowiek jest twardy - twardogłowy

pożywi się w-prawdzie byle słowem

połechce dumę napuszoną farsą

mężnie zniesie wolność…

wyrzeknie  się hardo

wszystkiego co powie bo echo ginie w stepie

garścią medali po korpusie klepnie

dwie zdrowaśki do szklanki  co odbierze dech

pohańbionej przeszłości wyzna szczerze

ech...