jeśli

jeżeli tylko i tylko jeśli możesz kochana

to proszę prześlij

sto tysięcy pocałunków opatrzonych po

rannie

podzielę je na chwile przy stole pod nim

w wannie

rozpięte jeszcze ciepłe wilgotne

cudowne

po wszystkich parapetach

ptaki moje łowne

motyle radosne wiesiennieniem myśli

więc jeśli możesz 

znajdziesz  chwilę 

wyślij

...wracaj do hal

na wzgórzach odsłoniętych

pobłyskuję łysiną

wiatrem  targane  pasma

ciągną ku dolinom

kosodrzewiną

delikatnie raz po raz

muskaną

odradzaną z cienia 

dziesiątym setnym

mianem

kroczę po szlakach dziwiczo

nieprzetartych

ot doroczna imprezka

Open Góral Party

kamajajana

przybyła całym swym podmiotem pod okienko

podskoczyła obunóż pomachała ręką

zagwizdała krzyknęła całym swym jestestwem

wreszcie dostrzeżona rzekła wdzięcznie- jestem!

w oknie coś tam drgnęło znaczy się że było

poderwany  rój muszek( a te się nie mylą)

upewnił  podmiot liryczny niezwykle

że jest u celu-lecz  co z tego wyniknie?

przesyłka BARDZO WAŻNA  czeka gdzieś w otchłani

na drodze do niej okienko i ...pani

awizo czytająca powoli z rozwagą

 na surowym obliczu naznaczonym rangą

maluje się zdziwienie - a gdzie jest mamusia?

nogi się ugięły- podmiot nagle usiadł

nie wiedząc czy śmiać się czy oblać rumieńcem

załamując się wreszcie załamuje ręcę

i krzyczy nisko jak poganiacz na osła

oddawaj! Bardzo Ważną Przesyłkę!

jest moja

ja!

jestem!!

dorosła!!!

piotrowy

kamień umiłował ciszę

pośród żywotów

skończonych po

wieki

będzie tak stał/ leżał*

*niepotrzebne odwalić

wilkliwa analiza

zachód słońca

porzucił mnie

w nieudojonej

rozterce

najadłem się strachu

miałem pożreć

serce

cent aura

litera prawa

do środka

w poczuciu

stwardnienia

sunie by lewą spotkać

trochę stoi a może się opier a

szszszsz...cholera

kosmos gada

cały

rezonując we mnie

oklaple

po niebieskie

migdały

wiersze z Jesiennego Konkursu Poezji ( egreta amarant; barwność alembik)

koniec chemii

o jakże wyglądam zabarwnie 

w skupianiu  konsensusu  przemian

retorsją przywracającą pierwotny

rozkład na 

wodę i ziemię

jeszcze tylko otrzepię dłonie o 

szukam się ciszą  wyników

odsączajac  calvados do pestki 

przywitam

zmierzch alembiku

----------------------------

Listy  do M

Pod  amarantem kontusza,

zapisane w ciele podniety.

Ślą  zniewolone żądania

odsieczy.

We krwi skąpaną egretą

 

owocarz

kierunki wytycza

opieli odgrodzi

na wiatry truchleje

kiedy

bób się rodzi

dacie w klimacie

bolączka wigilijnej nocy

postnie kult trzewi

hej

cool end da

karpik

sprawił się doskonale

gdy przybył do nas nie oddychał wcale

płatając niespodziankę grudniowego dzionka

wskoczył do lodówki łososiem 

cały w dzwonkach

spacerny

but zaszeleścił po zbutwiałej ziemi

zbuntowana buta budzi reszki snu

okutani na smyczy  ludzie głusi niemi

zbierają do powrotu kupy swoich psów

ręka poręcznie z torebką w kieszeni

z udręką zaręcza zaleceniom byt

szelszczę do corpus delicti w  otępieniu

w końcu brak szelestu oznaczałby

 zgrzyt

sanna

ciągną sanie mróz szczypie

pod derką zaufanie

że nawet lekki chłodek

którędyś się nie dostanie

nie złapie palców uda

jabłka adama pod bródką

przezorność zaufaniu

pomaga

jak tylko może

wódką

wielogwiazdkowy

nie żebym coś ściskał

wsobnie

rozluźniam formę

treści wygodniej

 ukladają się w zrozumiałe

zdania

nie męcząc interpunkcji

uwierającym staniem

piszę wiersz

zwany dalej tekstem

o tym ... tamtym

iż że bo jestem

cierpliwy u podnóży obutych

do podróży

na drugą stronę lustra

jest szósta

siódma

ósma

nie wstaję z miejsca

przysiadłwszy na chwilę

bezsilnie kwiląc

rozrzewniam minuty

dróżka mruga

porozumiewawczo

obserwując buty

zwane dalej sandałem

o tym że będzie padać

nie wiedziałem

i jeszcze o kilku innych

może i mniej ważnych faktach

takich jak katarakta

(nie chodziło o wodę)

choć  pot na progu domu

oblał plecy chłodem

skupiam się 

na rzeczach oderwanych

jak wojskowe guziki

dla gimnastyki

skłony wymachy przysiady

przyszpilone owady

zdobiące andresolę

za stołem ja z rytuałem

curado wciskam się w nową rolę

za wadą ostukując tykwę dzwięknie

powtarzam rytualne

no pięknie no pięknie

i jeszcze na koniec

wspominam  o sandale

żeby nie był "zwany dalej"

a nie wymieniony wcale

korycki

mam w głowie siano

co dla nieznanego wędrowca

a może będzie to koń

koza  owca

będzie ucztą dla ciała

i troszeczkę ducha

szepnie mi ludzkim głosem

o północy do ucha

uwielbiam siano w twej głowie

szalenie

do końca wyżłobię je

ze zrozumieniem

z komentarzy...

olśnienia lśnieją na czerni faktu

wystukując punkt po punkcie

sens bądź bezsens taktu

głos werbla rytmicznie wybija 

zrozumienia krok w krok

byle go nie zgubić- ( tego lśnienia) 

nim zapadnie mrok

remanentnie

na końcu świata

szmata

butelki

głuchy dzwon

odbita denkiem

podkurczona dłoń

zaciągnięte mieszkania

agiede fulhade

trzeba posprzątać

na koniec

damy radę?

Ewa

wcale nic nie zerwała

nie słuchała węża

jedynie chciała mieć dom

płot z kotem i męża

wszystkim Ewom imieninowo w cieniu choinki:))

daleki lont

autostradą od piasków

wprost pod bramy raju 

nie mogąc  zebrać myśli

wciąż jeszcze na haju

wzrokiem po hurysach

 (wszystkie w pierwszej klasie)

uśmiecha się  bo jeszcze 

zostało 

małe conieco  na pasie

możeostatni

koniec pożycia

w rozkładowym metrażu

panel drapowany sztuką

kolażu

uzewnętrznia bogate wnętrze

bywalca

świeżo ukończony kalendarz

umaił się cicho

na palcach

zawstydzony trafnością

z jaką się przytoczył

zamknięty rozdział

nie męczy

oczu

gość w dom pies do...

przyjaciel w końcu

nie miałby racji

ujadając na trwogę

ah gryźćże gryźć

przekraczającą nogę

szarpać nogawki kostki

- nie wnikać

pogonić 

ustawić

a choćby ... osikać

pies czuje wącha 

i słyszy myśli

już dobrze wie

po coście przyszli

a pancio nie wie

i tak bez racji

traktuje psa jak 

psa

goniąc

do ubikacji

tańczący z mrówkami

wydrwiła  porankiem

składane obietnice

na zgliszach ogniska

snuje wnioski  dym 

rozjaśnia zamyślenie

pierwszy podmuch wiatru

kładąc długim cieniem

pożegnalny  link

więc miłość  miła

to jedynie tyle

w zaciśniętych  wargach

przyspieszony dech

mgłą opada nadzieja

na jeszcze

coś jeszcze

zacienionym lasem wraca

do mnie

śmiech