lis

jasny

zastygł chwilę bez ruchu

lecz już zwęszył łup

pognał za opłatą stałą

i zmienną plus  vat

ile tylko mógł

zastał pastwiącego się

nad babcią (lampą po oczach)

wilka

dopadł przydusił przewalił

porachował - to była chwilka

zioła

piekielna kuchnia

tyle już się napisałem o miłości

że czas zasmakować

tylko jak to cholerstwo

gotować?

weź tu człowieku 

wyczaruj!

dobierz składniki

do waruj

z aszybką

lat dwanaście z przełomu

bezkolizyjny z salonu

opony zimowe nówki

garażowany spod chmurki

przebieg ze dwieście z hakiem

sporo zabiera na pakę

niemyty serwisowany

pod audio okablowany

właściciel pierwszy jedyny

 nr pod który dzwonimy ...

(jeśli coś jeszcze jest do dodania)

ah dodam jeszcze że auto

nie do sprzedania

róża 11

konieczny

czasem się objawi 

poeta rekwizytor

i czy to

fraszka czy sonecik

rewizyt leci

tonie idzie wrasta

strona piąta dziesiąta

tysiąćstotrzynasta

odmieniony

jedynie przez przypadki

i nawet kiedy ukryty

w formie zagadki

to i tak sterczy

domyślnie

za pazuchą treści

bo jak tak bez niego

no przecie się zmieści!

kurek

przyszedł na świat król kurek
nie spadała gwiazda
niebo było bure
mokra ściółka wytarła 
liść dębu osłonił 
grzybiarz zwany wieśniakiem
łzę rzewną uronił
choć 
w dłuższej perspektywie
okazał się herodem
wyrywając z korzeniami
jaśnieżycie młode
i oto król nasz
oto go macie
oponował na  stole
a potem

w marynacie

różą 10

myśl z cyklu "jutro poniedziałek"

wszy komary pluskwy owsiki

a jeszcze fiskus i szef 

każdy żeruje i ma wyniki

a tobie się zdaje

żeś wilk albo lew

monia w lisach

okryta pocałunkami

śnisz o kożuszku

ktoś musi za to zapłacić

padło na lisa

rozwiany

o jeden wiersz za blisko

za mocno dosadnie

z cielęcymi bliżej nam było 

 i że tak powiem

powabniej

musiałeś się odzywać?

przepadła podnieta

a może to ja 

coś sobie ubzdurałam

a tu teoretyk

poeta

z wypaleniem w tle

nabrał powietrza

powiedział starczy

uwiądł mimo rosy

powieszony

poćwiartowany

zawinięty i skremowany

odszedł ku niebu

jak inne

papierosy

remanentny

nie zgadzam się ze stanem

liczę jeszcze raz

papieros 

jeden

ostatni

i zapałka

suchy  trzask

stoczny

poszarpane brzegi słowotworu

urwiska zdań niezłożonych

pokryte rachitycznym gestem

sufit skumulował chmury

podejdźmy

bez asekuracji

zebrany

nie sierpię końca lata

napęczniałego przesileniem

sytego obwiędłością  

ciężkiego od plonu

łona

czas pakowania walizek i powrotu 

do sejmików niekończącej

się frustracji z przemijania

nadmiar nie objęty dłońmi

nieutulony  wnika w ziemię

ku zgorszeniu

głodującego poczucia

sprawiedliwości

 

czas przedzierania pustych kuponów

odliczania do usranej wiosny

złudny

jako dorosły mężczyzna

odkryłem że godzilla 

był samcem

co i tak nie usprawiedliwia

braku jaj

czar prysł

i cały poukładany 

porządek rzeczy

rozsypał się niczym 

makieta tokio 

przyglądam się sąsiadom

uważniej

gdzieś

chruszczą palcami sosny

buczyna knieje chabręźnie 

poszycie czerwienią psioczy

kowalik  strudzon dołężnie

zagaja do sarny w brzezinie

i kicom  zajęcza do słuchów

owadom rozpiętym  w jeżynie

siecionych w pajęczym bezruchu

przysiadam oleśmieniony

omszały pod czapką czasu

wszem drzewom świadek koronny

ja syn marnotrawny lasu

plotki

w tym lesie są wilki

weź kij

i rysie się czają w gęstwinie

potrzymam tatę za rękę

droga do domu po linie

w tym lesie są wilki

wiesz tato?

wataha albo i dwie

choćmy szybciej do diabła

czy wilk tato grzyby zje?

powrotny

weź się chłopie w garść

spakuj niechęć do pracy

leży porozrzucana

zbierz ją nie można inaczej

dopij tą kawę i zrób coś

walizki spakuj czy jak

ach nie chce się duszy ogarnąć

w zieleni leży na wznak

jędruśki

- tato, która jest teraz godzina?

- dziewiąta trzydzieści

- czyli?

- wpół do dziesiątej

- czyli?

- właściwie to dwudziesta pierwsza trzydzieści

- czyli?

-????

zagościnny

szutrową drogą w tumanach

znika ostatni ślad

gienek z rodziną babcia

kolega z wojska i brat

wiaterek rozwiewa wspomnienia

spędzonych wspólnie  chwil

rybka wędzona kiełbaska 

jajka z kurkami i grill

będzie już blisko tydzień

jak odjechali  krewni

opada kurz 

jest cisza

odjechał ślad

do zlewni

podkrążony

żale do piątej nad ranem

sterylizują nocną ciszę

zamykam okna

zawijam w kołdrę

lecz wciąż słyszę

jak wam się nie układa

zróbcie sobie przerwę

na seks

jeśli nie dla siebie

to dla sąsiada

pod nóż

15 sierpnia 2012

pod nóż

tylko nie pytaj 

ile mnie to kosztuje 

żywy nie traci nadziei 

lin 

ale jak smakuje 

;)

 

 -------------------------------

Komentarze:

Istar, 15 sierpnia 2012 o godzinie 18:39

:)) się nudzimy dziś okrutnie ;))))

Wieśniak M, 15 sierpnia 2012 o godzinie 18:42

:)))- zaraz i tę chwilę nożem ktoś utnie:))))

Istar, 15 sierpnia 2012 o godzinie 18:43

jak przyjdzie ta godzina to i niech ucina ;)

Wieśniak M, 15 sierpnia 2012 o godzinie 18:45

zaraz tam godzina/ na razie lecą minuty/ tylko że już o pełnej dysputy;)))-

sisey, 15 sierpnia 2012 o godzinie 18:44

tradycyjnie, na drobne }:

Wieśniak M, 15 sierpnia 2012 o godzinie 18:46

idzie Wieś przez wieś...;)

sisey, 15 sierpnia 2012 o godzinie 18:49

to już jak morena czołowa, nie bądź taki skromny

Wieśniak M, 15 sierpnia 2012 o godzinie 18:52

w ruchomych piaskach/ kilka wersów,zawsze zgrzytnie- gdy się mlaska, (zębów u tfórcy niewiele) ale to cieszy że na tym no ...czele:))))

Veronica chamaedrys L, 15 sierpnia 2012 o godzinie 18:54

jak Ty chodzisz, że omijasz wszystkie denne...dziś wszystkie wodą wypełnione :)

sisey, 15 sierpnia 2012 o godzinie 18:55

i zaraz mi lżej na wieś(ć), że masz się czym uśmiechać

Wieśniak M, 15 sierpnia 2012 o godzinie 19:23

uśmiecham się i owszem szczerze choć się  nie szczerze/ a widok wywołuje wesołe reakcje/ w co wierzę;)

ciut nad wisłą

ciut nad wisłą

droga radzi przystanąć 

jak ona to robi?

łapię chwilę podarowanym

polem zbóż zwalcowanych

nie wiem czyje

teraz moje

podobnie jak chmury

i robiący piorunujące wrażenie dąb

droga zaprasza z powrotem

sącząc pod kurkę

wilgotny chłód

dziękuję drodzę za podarunek

skrzętnie zapamiętany

sto trzeci kilometr

nad wisłą ciut

powierzchniowy

oboźny

śliwka węgierka

i polska dusza

zwala z nóg

z posad rusza

na ustach dumka

przy pasie finka

harcerz nie pije

no czasem tylko

jednego drinka

w ramach

uchwycić  rozbiegane marzenia

namalować życie

chwycić wszyskie kolory w garść

i...

pracuję nad szkicem

podróżny

to nic że zerwany w nocy 

stałem sześć godzin

nieważne nawet

że w dzień własnych urodzin

i bez znaczenia

że zmarzłem 

stercząc jak palant okrutnie

zdobyłem

bilet powrotny

jakie to smutne

gimnaniestyka

nabrałem nadwagi do ćwiczeń

które niniejszym wyliczę

skłony 

wymachy 

przysiady

bez nich nie da rady

skłaniam się więc

by wygrać i machnąć światu

sporą sumką wygraną

już po odjęciu vatu

wystarczającą by przysiąść

z wrażenia

ot takie to 

systematyczne

poranne ćwiczenia

talent komediowy

zapanowała żartobliwa atmosfera

z rozbawienia dostał ten ów kolorów

przyznam że i mnie się udzieliła

bo gość miał świetne poczucie 

honoru

cmentarzysko

uschniętych kwiatów

zawiedzionych owadów

zastygłych w pozie oczekiwania

wygląda przez szybę powrotu

z  drogi

zapomniała torebki

cieniasty

przy braku lewitacji zajmuje mnie ciążenie

zmagania obserwuję patrząc na cienie

oddające  wysiłek z właściwą lekkością

 należną rozłożonym w chłodzie  

i z dbałością

o zachowanie proporcji ciepła do długości

ech wystawiłbym je

na słońce

niech w pocie 

ponosi

poemarket

pchał się poeta do kolejki w sklepie
wykrzykując  dosadnie (słyszałem jak klepie)
obrazowe metafory
potem przepadł  z wieścią
że do szpitala a wszak  nie był chory


z włosem  zmierzwionym  z natchnionym spojrzeniem
stopniując  siłę ekspresji - niczym boży szaleniec
- wykreślał z jadłospisów
polędwicę drobiową i szynkę z kurczaka
kreślił sprzeciwy  na tajemnych e znakach
ostrzem  wymierzonym w kopy wiejskich jaj- cholera!
dłonią tocząc za okiem jak jaki generał
krzyczał rytm gubiąc a nie zbliżając puenty
 
zachowajcie czystość języka! bo to podmiot święty!
od ojców pradziadów po piórze od reja
po kądzieli z litwy  do nas tutaj teraz...
tu przerwał  


zaczęto  rzucać z działu mięsnego
w markecie  duchota  musiałem wyjść z niego
pozbawiony i dzieła i twórcy i
z żetonem wózka
rosół gotowałem przez dwa dni 
na kluskach
mając nadzieję 
baaa! nadal się łudzę
że mi się poszczęści i odzyskam wózek

sierpideszczyk

deszcz zmienia kierunek marzeń

wypełnia liryczne nisze

i monotonnie głośno wyraźnie

odbębnia ciągi  słów 

to je piszę

nie ma poezji w takim pisaniu

niczego nie wnoszą wersy

lecz mam to w dupie 

że tak spuentuję

nie po raz ostatni

nie  pierwszy

do wzięcia

weź wiersz do szeptania na drogę

na ścieżki takie niepewne

od burzy oka od niepowodzeń

i do snu gdy strofy ziewnę

weź słowa one nie ważą wiele

zmieszczą się w wolnej chwili

cukier na deszcze sól na gołoledź

do życia papryczka chili

Pajacyki

rysunek- dorotaruda
opracowanie - dorka
tekst wieśniaczy

pajacyk

po stu latach

postulaty

zanika  mowa

a słowa mówione palcami 

już za siedmioma górami

siedmioma rzekami

bez szańców tabu  

w nowej erze baśni

wśród złych i dobrych 

awatarów nicków

a i właśnie 

ustawionych profilem

co nie takie proste

zrównanych na  chwilę

w śnieniach życia  

tu gdzie 

brzydkie nabiera rumieńców

piękno spływa korytem

a w rzęzistym spamie

nowe  blogi w wyścigu o koronę

a ja bujam

wciąż

dawno dawno temu 

trącam myszką

idę na stronę

madonna mobile

madonna objawiona

na stadionach

jaśnieje całą mocą

jeden dzień w roku

nocą

w pielgrzymce po

wdowie grosze

no proszę

wciąż pełna werwy

wszechgarażom  

na nerwy

na krusach europy

zerwać mogłyby się  sioła

za jakimś przewodem lub bez niego

zgoła

rzucić motyką w nowy chiński mur

przy werblach palców urzędniczych

dochodzących z biur

z wiatrem w oczy albo mimo boga

pogrążyć w chaosie unicztożyć wroga

w porywie od świtu do ostatniej godziny

ale po co mają się zrywać?

jeśli my siedzimy

w starym domu na końcu ulicy

 w starym domu 

zakurzone story

odgradzają  od żarłocznych

pustaków blokowisk

stary fotel bezpiecznie

może począć sprężynę

z trzecią tapicerką

podłoga czujna

nie sypia

nocą

nocne opowieści

wiesz opowiem ci tę historie

nawet jeśli cię nie ma 

tam pod łóżkiem

strach umierał z radości

zwijał się i kulił prostując

zmarszczki w konwulsjach

i byłby skonał niechybnie

gdyby się w ostatniej chwili

nie zlękł 

że to może się wydarzyć naprawdę

powoli wracała zbawienna bladość

sztywność ruchów i przyspieszone tętno

każdą kolejną bezsenną nocą

wracał do dawnej świetności

starannie wygryzione naskórki

głębokie cienie pod oczami

i ożywcze mrowienie na plecach

zaczęły napawać go jednak 

niebezpiecznym optymizmem